woensdag 26 augustus 2020

3

 Na al die warme dagen van veel zitten en weinig doen was ik wel weer enorm toe aan een fotografie tripje. En laat nu net de hei in augustus weer bloeien! Dus op de eerste, veelbelovend lijkende, zaterdag toog ik met mijn spullen richting de hei met een aardig wensenlijstje: Beetje mist graag, beetje hoge bewolking in de lucht, kleurige zonsopkomst en mooi bloeiende hei... Maar .. die wolken.. die waren er wel.. maar met veel.. en laag hangend ook nog! Na beetje balen (vooral van het vroege opstaan voor niks) besloot ik er toch het beste van te maken. Het leverde zo maar ineens toch nog leuke plaatjes op.

(After al those warm days of just sitting around and doing nothing I was ready for a photography trip. And now in August the heather is in bloom! So on the first promising looking Saturday I took my stuff and went out with a quite wish-list: Little fog please, some high clouds in the sky, a colorful sunrise and nice blooming heather.. But unfortunately.. yeah those clouds.. they were there.. but lots and lots of them.. hanging low.. After a few minutes feeling bumped about this,and my early alarm, I decided to just make the best of it. Which got me a few nice shots after all.) 







Tweede poging was 2 dagen later, weer was er mist voorspeld, dus wekker weer vroeg en hopen dat t deze keer... maar helaas, was mijn eerste gedachte, de mist was zodanig aanwezig dat de zon daar nooit doorheen zou komen. Maar dit keer hing de mist wel erg mooi laag in het naastgelegen bos. Dus daar mn geluk maar eens beproefd. Erg mooi die sprookjesachtige sfeer van de mist tussen de berken. 

(second attempt two days later, again fog was predicted, so I set my alarm early again and hoped that this time... alas..too bad, was my first thought, there was so much fog that the sun would never shine through it. But this time the fog was more dense and low enough to stay between the trees in the adjacent forest. So nice to see that almost fairy-tale atmosphere the mist created)









Drie maal is scheepsrecht, alle goede dingen bestaan in drieën... dus wat deed ik twee dagen later? Nog maar eens die wekker vroeg.. zou het dan nu.. Dit keer begon ik onderweg al goede hoop te krijgen en die hoop kwam uit! Een prachtige zonsopkomst met een mooi laagje mist en daarna als bonus vond ik ook nog een hooibeestje zittend op de hei, die kon ik natuurlijk niet laten lopen.. eh zitten.. dus ook nog even heerlijk met de macrolens aan de slag. Een mooie afsluiting van 3 verschillende maar alle drie heerlijke bezoekjes aan de hei!  

(Three times is a charme, all good things come in three,.. so what did I do two days later? I set my alarm again.. would this be the one.. During the drive there I got good hope and it came true! A lovely colorful sunrise with just a touch of mist and a s a bonus I found a Small Heath sitting on a branch of heather.. Off course I could not ignore it so I spend some lovely time photographing with my macrolens. A nice closure of 3 different, but very nice visits to this lovely area!) 
























zondag 31 mei 2020

Afvinken!


De term bucket list is de laatste jaren nogal populair geworden. Een lijstje gevuld met dingen die je nog graag wil doen, eten of zien... Ik heb zo'n lijstje niet op papier maar wel in mn hoofd.. Een soort fotografisch verlanglijstje zeg maar, van onderwerpen of plekken die ik graag nog eens zou fotograferen. Een aantal heb ik ondertussen al af kunnen strepen (steenuiltjes, jonge vossen, Schotland, Viroinval). Soms kwamen die onderwerpen toevallig op mijn pad, soms had ik ze gepland en soms vereiste zo'n gedroomd onderwerp de kunst van het geduld.. vooral véél geduld..



Maar dan ineens is het moment daar! Na jaren zoeken naar een locatie met dit zeldzame vlindertje kon ik het dan eindelijk fotograferen. Dit vlindertje draagt de mooie naam van Zilveren Maan en staat helaas op de rode lijst. Dat maakt dat de exacte verblijfplaats van dit vlindertje niet gedeeld wordt en beperkt blijft tot een provincie of natuurgebied. Het vinden van een locatie valt dus niet mee. 
Maar als je dan op een vroege, zeg maar gerust héél vroege ochtend een veldje vindt en je ziet er 1... Geloof me ik was blij dat ik alleen was ;) (dansje van vreugde).






De druppels van de dauw nog op de vleugels, een zacht zon-verlicht mistlaagje over het veld, mijn dag kon (ondanks het vroege uur) niet meer stuk. De eerste foto's heb ik gemaakt met tegenlicht. De zon staat zo vroeg in de ochtend nog laag en het licht is nog mooi zacht. 
Na bijgekomen te zijn van de eerste feestvreugde en die eerste vlinder van alle kanten te hebben gefotografeerd keek ik eens om me heen...zag ik dat er een klein eindje verderop nog een zat, en nog een.. er bleken er zo'n 10 om me heen te zitten. Ik heb me dus uitstekend vermaakt! 





Als een vlinder eenmaal opgewarmd is spreidt hij de vleugels en weet je dat het moment van afscheid nemen bijna daar is. Deze vlinder was de rotste niet en wilde ook toen nog wel even poseren. Toen ging ie er toch echt vandoor.. ik heb hem nog net niet na staan wuiven.. "Dag mooie vlinder, bedankt dat ik even van je mocht genieten..!"




zondag 8 september 2019

op een paarse wolk...

....zat ik de laatste weken van de vakantie. Ondanks de droogte van vorig jaar stond de hei rondom Hilversum namelijk prachtig in bloei. En daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt!
Eigenlijk was ik helemaal niet van plan zo vaak naar diezelfde hei te gaan maar ik had ergens gezien dat daar ook reeën te zien waren (als je geluk had natuurlijk). En tja als de dan toch vakantie hebt, dan besluit je gewoon op een middag dat je nog wel even een ritje kunt maken voor een avondbezoek naar de hei.

Eerlijk gezegd had ik geen flauw idee waar de reeën te vinden waren maar ach het was mooi weer en we zouden wel zien. Het geluk was weer eens met mij die avond....




Wat een mazzel kun je hebben, samen met een mede fotograaf kon ik genieten van dit reetje dat rustig voor ons wilde poseren. Dan vergeet je, bij het zien van je foto's,  ook snel weer dat de wandeling over de donkere hei, terug naar de auto, best nog wel spannend was ;)

De dagen erna bleef de hei roepen en ben ik nog een aantal keer zowel 's morgens vroeg als in de avond gegaan. Het waren prachtige momenten, met mist en de kleuren van de opkomende zon in de ochtend, en fotograferen tijdens de warme zomeravonden. Ik heb weer zo genoten van dit mooie stukje natuur.



In het bos verborgen zag ik nog een paar keer wat reeën lopen, waar ik toch nog wat leuke beelden van heb kunnen maken. En ook in de avond zag ik de reeën nog een keer, dit keer in een ander veld maar daarom niet minder leuk!



En dan waren er nog de kleinere bewoners van de heide, schattige konijntjes die gelukkig ook wel even op de foto wilden. Extra fijn als de omstandigheden dan ook ideaal zijn met mist en mooi licht.